The Fix By Jonathan Tepperman (2016)
ความน่าสนใจของหนังสือเล่มนี้คือการรวบรวมกรณีตัวอย่างที่ดีของการพัฒนา 10 ประเทศ โดยเลือกด้านที่เด่นๆ ที่ประเทศประสบความสำเร็จจนเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับประชาคมโลกขึ้นมาเล่าอย่างละเอียดตัวอย่างที่น่าสนใจเช่น การแก้ไขปัญหาความยากจนที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงในประเทศบราซิล การพัฒนาอุตสาหกรรมสมัยใหม่จนยกระดับประเทศเป็นประเทศพัฒนาแล้วของเกาหลีใต้ ประสบการณ์ปราบคอรัปชั่นที่ประสบความสำเร็จของสิงคโปร์ การแก้ไขความท้าทายจากคนอพยพของแคนาคา การปฏิวัติพลังงานใหม่ของสหรัฐอเมริกา
ประสบการณ์แต่ละประเทศเล่าอย่างสนุกสนาน แทรกด้วยตัวละครหลัก บทสัมภาษณ์ ข่าวหนังสือพิมพ์ มุมมองของฝ่ายต่างๆ คำพูดที่ลึกซึ้งกินใจ ช่วยสร้างความหวังสำหรับประเทศอื่นๆ ดึงประสบการณ์ดีๆ เหล่านี้ไปปรับใช้
เราลองมาดูสักตัวอย่างหนึ่งของประสบการณ์การแก้ไขปัญหาความยากจนและความเหลื่อมล้ำของบราซิล
Lula ประธานาธิบดีบราซิลกล่าวว่า คุณครูที่ดีที่สุดในชีวิตเขาคือคุณแม่ ซึ่งเป็นผู้หญิงที่เกิดมาและตายจากไปโดยไม่รู้หนังสือ แม้เขาจะเคารพต่อความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการ แต่เขาคิดว่าคนเหล่านั้นรู้เรื่องน้อยมากเกี่ยวกับความยากจน โครงการขจัดความยากจนของ Lula ให้สัญญาว่าจะสามารถขจัดความยากจนภายในเจเนอเรชั่นนี้
เครื่องมือสำคัญของโครงการนี้เรียกว่า Bolsa Familia หรือเงินอุดหนุนครอบครัว ก่อนหน้าที่โครงการช่วยเหลือคนจนมักซื้อสินค้าหรือบริการให้คนจน แต่โครงการนี้มอบเงินให้ครอบครัวแทน เพราะเขาเชื่อว่าวิธีที่ง่ายและดีที่สุดเพื่อช่วยคนจนคือการให้เงินสดเล็กน้อย ในปี 1995 ได้ดำเนินการทดลองใน 2 เมืองก่อนที่จะขยายมาเป็นระดับประเทศ
ครอบครัวที่ยากจนมากจะได้รับเงินช่วยเหลือครอบครัวประมาณ 42 ดอลลาร์ต่อคนต่อเดือน ผู้ที่เข้าโครงการจะต้องทำตามเงื่อนไขหลายข้อ เช่น การส่งลูกอายุ 6-14 ปีเข้าโรงเรียนอย่างน้อย 85% ของเวลาเรียน รับประกันว่าจะพาเด็กทุกคนไปรับวัคซีนและตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ หัวใจของโครงการคือต้องการขจัดความยากจนในตอนนี้ไปพร้อมๆ กับขจัดความยากจนในอนาคตของแต่ละครอบครัว
โครงการนี้เป็นโครงการแรกของบราซิลที่ผู้นำได้นำวาระการขจัดความยากจนและลดความเหลื่อมล้ำมาอยู่ตรงใจกลางของวาระงานของประเทศ
โครงการใช้เงินงบประมาณน้อยกว่าโครงการช่วยเหลือทั่วไปกว่า 30% และใช้เงินงบประมาณน้อยมากเมื่อเทียบกับโครงการอื่นๆ ที่สำคัญโครงการจะมอบเงินให้ครอบครัวผ่านแม่ เพราะเชื่อว่าแม่จะจัดการบริหารเงินเล็กๆ แต่ละก่อนที่ได้ให้ดีที่สุด
Lula กล่าวว่า เขาอยากให้คนเข้าใจว่าหัวใจของปรัชญาของเขาอยู่ที่คุณแม่ ไม่มีใครให้ความเท่าเทียมได้เท่าคุณแม่ แม้ว่าแม่จะมีลูกกี่คน ต่อให้มีลูก 300 คน แม่ก็จะปฏิบัติต่อลูกแต่ละคนอย่างเท่าเทียมกัน นั่นเป็นวิธีที่เขาปกครองประเทศ ไม่ว่าจะเป็นคนยากจน เจ้าของที่ดี นักธุรกิจใหญ่ หรือลูกจ้าง เขาพยายามจะปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกันให้ได้เหมือนคุณแม่
Lula ได้ตั้งกระทรวงพัฒนาสังคม (Ministry of Social development) ขึ้นมาเพื่อให้รันโครงการ Bolsa Familia โดยเฉพาะ หลังโครงการนำไปใช้ 3 ปี ก็สามารถลดความยากจนได้ถึง 15% ในปี 2014 สัดส่วนของชาวบราซิลที่ยากจนจาก 9% เหลือเพียง 3% ดังนั้น โครงการอุดหนุนครอบครัวนี้จึงสามารถยกระดับคน 36 ล้านคนให้พ้นจากความยากจน หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งยกย่องว่าเป็นโครงการเพียงหนึ่งเดียวที่ใหญ่ที่สุด ใช้เวลาเพียง 10 ปีสามารถเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางชนชั้นของประเทศได้นับตั้งแต่กรณีญี่ปุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2
นอกจากขจัดความยากจนแล้ว โครงการยังมีส่วนให้อัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศสูงขึ้นด้วย โดยรายได้ของคนจนสุด 20% แรกสูงขึ้น 6.2% ในช่วงปี 2002-2013 ในขณะที่รายได้ของคนรวยสุด 20% ขยายตัวสูงขึ้น 2.6% Lula เชื่อว่าทุกคนเป็นผู้ชนะ คนจนมีความสุขเพราะเขาสามารถหายจนได้ ส่วนคนรวยก็มีความสุขเพราะโครงการใช้เงินน้อย นอกจากนี้เมื่อคนส่วนใหญ่มีเงินมาจับจ่ายใช้สอยช่วยให้เศรษฐกิจโดยรวมของประเทศดีขึ้นด้วย
การมอบเงินทำผ่านทางการ์ดอิเล็กทรอนิกส์โอนเงินโดยตรงเข้ากับครอบครัว ทำให้ไม่ต้องประสบปัญหารูรั่วจากการคอรัปชั่น ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จของโครงการ
ประธานาธิบดีคนต่อมาได้ขยายโปรแกรมไปอีกหลายประการ เช่น มีโครงการ Active Search เพื่อส่งคนเขาไปค้นหาคนยากจนในพื้นที่ห่างไกลหรือแม้แต่ในป่าเขา ไม่มีใครจะกล้ายกเลิกโครงการนี้ได้ ประเทศทั่วโลกกว่า 63 ประเทศส่งคนมาดูงานโครงการอุดหนุนครัวเรือนแม้แต่นครนิวยอร์คนำไปพัฒนาเป็นโครงการ Opportunity NYC และโครงการ Family Reward 2.0
ในหนังสือยังมีตัวอย่างการพัฒนาประเทศด้านอื่นๆ ของประเทศต่างๆ ทั้งแคนาดา อินโดนีเซีย รวันดา สิงคโปร์ บอสวานา สหรัฐอเมริกา เกาหลีใต้ เม็กซิโก และนครนิวยอร์ค หากต้องการแรงบันดาลใจและตัวอย่างที่ดีสำหรับการพัฒนาประเทศ หนังสือเล่มนี้บรรจุไว้ด้วยความหวังเหล่านั้น